تصور کنید که به یک کشور دیگر سفر کرده‌اید و قصد نوشیدن یک فنجان قهوه دارید؛ اما نحوه قهوه‌نوشی در آن کشور به چه صورتی و نوشیدنی‌های قهوه رایج آن کشورها چیست تا بتوانید با مردم آن‌جا ارتباط بهتری بگیرید و احساس غربت نکنید.
در این حال، شما حس بدی پیدا می‌کنید، نمی‌توانید به خوبی با مردم آن مکان ارتباط برقرار کنید. ما در این مقاله سعی داریم، این چاش را برای شما از بین ببریم و در مورد انواع قهوه‌های موجود در کشورهای مختلف و تاثیر تغییر جغرافیا برای قهوه‌نوشی با شما صحبت کنیم.
اسپرسو (ایتالیا)
در ایتالیا، اسپرسو محبوب‌ترین نوشیدنی قهوه است و در طول روز و بعد از غذا سرو می‌شود، نوشیدنی‌های اسپرسو بر پایه شیر فقط در وعده صبحانه سرو می‌شوند. اما دیگر انواع اسپرسو پشت میز و همراه با شیرینی سرو می‌گردد.
ملانژ (اتریش)
در کافه‌های وین، انواع مختلف نوشیدنی قهوه همراه با لبنیات، لیکور و شکلات سرو می‌شود. معروف‌ترین نوشیدنی قهوه وین، ملانژ است که از ترکیب قهوه، شیر همراه با فوم شیر درست می‌گردد. اتریشی‌ها برخلاف ایتالیایی‌ها، ملانژ را در تمامی ساعت‌های روز می‌نوشند.
اگر به این کشور سفر کرده باشید، احتمالا با نام‌های café viennois و Viennese coffee نیز روبه‌رو شده‌اید. این نام‌ها به ملانژ اشاره نمی‌کنند، بلکه به اسپرسویی با تزیین خامه گفته می‌شود. در اتریش به این نوشیدنی Franziskaner یا فرانسیکن می‌گویند؛ زیرا رنگ قهوه‌ای کم رنگ شبیه لباس راهبان فرانسیسکن دارد.
Kaffeost (اسکاندیناوی)
در بخش‌های شمالی فنلاند، سوئد و نروژ، پنیر را در ته لیوان قرار می‌دهند که به طور سنتی از چوب توس به دست می‌آید. قهوه داغ روی پنیر ریخته می شود و افراد می‌توانند هنگام لذت‌بردن از نوشیدنی خود پنیر نیمه ذوب شده و آغشته به قهوه را با قاشق بیرون بیاورند و نوش جان کنند.
پنیر مخصوصی که برای این غذای لذیذ استفاده می شود کمی شیرین است، بافتی سفت و متراکم شبیه به هالومی یونانی دارد و نام فنلاندی آن، juustoleipä، به معنای «پنیر نان» است. دلیل این نام‌گذاری ظاهر و بافت پنیر و استفاده از آن است؛ چون از آن در قطب شمال به جای نان گندم استفاده می‌کنند.
Café Touba (سنگال)
کافه طوبی طعم خاکی و فلفلی خود را از یک ادویه آفریقایی به نام دژار و برخی ادویه‌های دیگر مانند میخک و هل می‌گیرد. نسبت این ادویه‌ها به قهوه، یک به چهار و نام آن از شهر مقدس طوبی گرفته شده است. در ابتدا این نوع قهوه ابتدا توسط دانشمندان استفاده می‌شد و به تدریج در سرتاسر سنگال پخش گردید.
نیترو کلد برو (آمریکا)
نیترو سرد در سال 2013 اختراع شد و در ابتدا توسط Stumptown Coffee Roasters فروخته شد، اما پس از شروع عرضه آن توسط Starbucks در حدود سال 2016، به سرعت به یکی از محبوب‌ترین نوشیدنی‌های زنجیره‌ای تبدیل شد. تجاری‌سازی آن باعث گران‌شدن آن گردید، اما شما می‌توانید با استفاده از یک دستگاه پخش‌کننده خامه دارای کارتریج‌های نیتروژن، نوشیدنی نیترو سرد را در خانه تهیه کنید.
کافزینیو (برزیل)
در برزیل، کافه‌زینیو مترادف با مهمان‌نوازی است و cafezinho به معنای «کمی قهوه» است. برای آماده‌سازی این نوع قهوه، قهوه ریز آسیاب شده مستقیماً به یک قابلمه آب جوش اضافه می‌شود که در آن شکر نیشکر تصفیه نشده معروف به پانلا یا راپادورا حل شده است. پس از دم کشیدن قهوه، آن را از طریق کاغذ یا به طور سنتی پارچه فیلتر کرده و سرو می کنند. کافزینیو معمولاً بدون چیز اضافی سرو می‌شود، اما برخی افراد کمی خامه یا شیر نیز به آن اضافه می‌کنند.
Café de olla (مکزیک)
آنچه قهوه مکزیکی را متمایزتر می کند نحوه دم کردن آن در یک گلدان سفالی سنتی است که به نام اولا شناخته می‌شود. مانند بسیاری از قهوه‌های دیگر، کافه دئولا با ادویه‌های بو داده گرم مانند دارچین و میخک و گاهی اوقات با شکلات دم می‌گردد. شکر تصفیه نشده‌ای به نام پیلونسیلو برای شیرین‌کردن قهوه استفاده می‌شود. می توان از شکر قهوه ای و ملاس نیز به عنوان جایگزین استفاده کرد.
برخی ریشه‌های کافه دئولا را متعلق به آماده‌سازی قهوه برای سربازان در طول مکزیک می‌دانند. همچنین این نوشیدنی ممکن است با پوست پرتقال طعم‌دار شود و حتی با الکل ترکیب گردد.
تورک کاهوسی (ترکیه)
در ترکیه، چای و قهوه هر دو نوشیدنی محبوب هستند، چای در تمام طول روز میل می‌گردد، اما قهوه بعد از ظهر یا بعد از یک وعده غذایی بزرگ سرو می‌شود.این نوشیدنی به صورت جداگانه در یک کتری مخصوص به نام cezve دم‌آوری می‌گردد.
قهوه ترک به دانه‌های قهوه ریز پودر شده بیشتری متکی است که باعث ایجاد طعمی متفاوت از اسپرسو می‌شود. تفاوت کلیدی این است که قهوه ترک با جوشاندن تفاله‌ها در یک دیگ مخصوص روی شن و ماسه گرم ساخته می‌شود،. قهوه ترک بدون فیلتر آماده می‌گردد، بنابراین قبل از نوشیدن قهوه غلیظ باید اجازه داد که تفاله‌ها ته‌نشین شوند و رسم این است که بخت نوشندگان را در زمین های ته فنجان می‌خوانند. در آخر قهوه ترک ممکن است با ادویه یا شکر ترکیب شود و معمولاً در کنار آب و یک خوراکی شیرین سرو می‌گردد.
Cà phê sữa đá (ویتنام)
امروزه، ویتنام یکی از بزرگترین صادرکنندگان قهوه در جهان است، اما قرن نوزدهم برای اولین بار قهود در این کشور و در دوران استعمار فرانسه معرفی شد. در آن زمان‌ها کافه‌دارهای فرانسوی ساکن ویتنام که به لبنیات تازه دسترسی نداشتند شروع به استفاده از شیر تغلیظ شده کنسرو شده در کافه‌های خود کردند. این کار باعث شد تا نوعی قهوه درست شود. انگلیسی زبانان این قهوه Vietnamese coffee می‌نامند و خود ویتنامی‌ها به آن cà phê sữa đá یا قهوه سرد می‌گویند.
این نوشیدنی به طور سنتی با یک استفاده از یک پرس به نام فین، دم می‌شود که عصاره قهوه را به یک لیوان شیر غلیظ اضافه می‌کنند. پس از آن مخلوط را هم می‌زندد و روی آن یخ می‌ریزند.
قهوا (کشورهای عربی)
قهوا به طور سنتی با استفاده از یک قهوه جوش مخروطی به نام دالا ساخته می‌شود که بسته به کشور مقصد می‌تواند از نظر طراحی متفاوت باشد. قهوا را می‌توان با ادویه‌ها برشته و آسیاب کرد، اما ادویه‌ها نیز در زمان دم کردن قهوه، به‌ویژه هل به دله اضافه می‌گردد. از دالا برای ریختن قهوه تیره و همراه با ادویه در فنجان‌های کوچک بدون دسته به نام فنجل استفاده می‌شود.
Café au lait (فرانسه)
اگرچه این نونشیدنی صالتاً فرانسوی است، اما Café au lait در سراسر اروپا محبوب است و کشورهای مختلف تنوع خاص خود را دارند. در هلند، همیشه با یک کلوچه سرو می‌شود و با مقادیر مساوی قهوه و شیر درست می‌شود. در هلند آن را wrong coffee می‌نامند؛ زیرا حاوی شیر بیشتری نسبت به نوشیدنی‌های قهوه هلندی است.
ترکیب قهوه چکه‌ای با شیر گرم شده، Café au lait را از نوشیدنی‌های مشابهی مانند کافه لاته، تهیه‌شده با اسپرسو و شیر، یا کاپوچینوی ایتالیایی و ملانژ اتریشی، ساخته شده با فوم شیر، متمایز می‌کند. حرارت‌دادن همچنین حلالیت قند شیر را افزایش می‌دهد و آن را کمی شیرین‌تر می‌کند.
قهوه سفید (یمن)
در سرتاسر جهان، انواع مختلفی از قهوه معروف به سفید وجود دارد، مانند قهوه سفید Ipoh مالزی که با دانه‌هایی که در مارگارین برشته شده‌اند، تهیه می‌شود. در یمن، قهوه سفید با استفاده از قهوه‌های خاصی استفاده می‌شود که به با دمای متفاوت برشته می‌شوند. دمای برشته‌کاری قهوه سفید یمن، 320 درجه سانتی‌گراد است.
این تفاوت دما منجر به یک دانه بژ کم رنگ می‌شود که آسیاب‌کردن آن با استفاده از آسیاب‌های قهوه معمولی در خانه خیلی سخت می‌کند، بنابراین اغلب پیش آسیاب شده فروخته می‌شود و همچنین ممکن است با یک ترکیب ادویه محلی به نام Hawaij مخلوط گردد. قهوه سفید در مقایسه با رست‌های تیره‌تر، طعم ملایم‌تر، تلخ‌تر، مواد مغذی و کافئین بیشتری دارد.
Pharisäer (آلمان)
Pharisäer که از Frisia در شمال آلمان آمده است، یک کوکتل گرم است که با قهوه، RUM و شکر با یک قاشق خامه زده شده درست می شود. این نوشیدنی برای اولین بار در یک مهمانی ابداع شد و دارای یک کتاب مقدس مرجع قدیمی نیز است.
اولیانگ (تایلند)
در زبان چینی تئوچو، اولیانگ به معنای “سیاه و یخ زده” است. طعم های عمیق دودی و تقریبا سوخته اولیانگ از سایر مواد بو داده و آسیاب‌شده مانند دانه‌های کنجد، سویا، ذرت و برنج و همچنین ادویه‌هایی مانند هل با دانه‌های قهوه سرچشمه می‌گیرد.
اولیانگ که اغلب به صورت پودر فروخته می‌شود، ممکن است با شکر به صورت شربت قهوه پخته گردد که به راحتی با آب یا شیر و یخ ترکیب می‌شود. قهوه یخی تایلندی نیز ممکن است با استفاده از یک کیسه پارچه‌ای دراز به نام جوراب قهوه، فیلتر شود.
از اتیوپی تا ایتالیا: نگاهی به تنوع فرهنگی در مصرف قهوه
با آگاهی از انواع مختلف نوشیدنی قهوه در سرتاسر دنیا، می‌توانید با مردم آن مناطق در هنگام سفر راحت‌تر ارتباط بگیرید و هنگام نوشیدن قهوه، اطمینان داشته باشید که متناسب با رسوم مردم آن کشور، این کار را انجام می‌دهید و چیزی خلاف عرف و سنت‌های آن‌ها انجام نمی‌دهید.
